inicio Contact! Sindicaci;ón

Hoogtepunt!

Het was prachtig! Schitterende, onvergetelijke ervaring.

Vanmorgen om kwart voor 8 van een grasveldje langs snelweg 78 stegen we op in de luchtballon. Cadeautje van mijn lief voor m’n 50-ste.

Maar wacht eens even! Jij had toch hoogtevrees? Inderdaad speelde het even op: als je recht naar beneden kijkt, over het randje van het toch wel kleine mandje, dan komt er even een steentje in de buikstreek… okay… Goed naar de horizon kijken, en verder ben je zo gegrepen door het uitzicht, dat je eigenlijk alles vergeet.
Het was een prachtige dag. Wel fris, er lag rijp op de velden, maar er was weinig wind. Wat ik me nooit gerealiseerd had is dat je boven helemaal geen last van de wind hebt, omdat je even snel gaat, en dus eigenlijk windstilte ervaart.

Nou ja: plaatjes vertellen meer dan 1000 woorden, dus kijk maar!

Gr.

N

(geweldig cadeau, Mar!)

Vijftig

En dan ben je opeens vijftig. In the USA. Momentje om bij stil te staan. Het liefst met alle dierbaren, maar dat kon natuurlijk niet. Het werd toch een onvergetelijke verjaardag. Op vrijdagavond al een feestelijk begin toen de jongens om middennacht (in NL) belden, en daarna champagne met Yvette, Simone en Jacqueline, vriendinnen van Mar, die deze week bij ons logeren. En op de dag zelf veel mailtjes, telefoontjes, bloemen, cadeautjes, en een prachtig feest tot slot (swingen op Abba in the USA, zie je het voor je?) (Gelukkig daarna ook Madness!). Genoten!

(op de kleine foto klikken voor een vergroting)

Dank aan allen! Op naar de zestig!
Gr. N

PS. Cadeau van Mar: ballonvaart! Binnenkort op deze weblog.

Iedere wandeling is een avontuur

Het was weer fijn met van Rijn!

Afgelopen zondag zouden we nog even lekker van de herfst genieten. Mevrouw van Rijn was ook weer terug uit NL, dus trokken we gezamenlijk naar het Noorden.

In de staat New York moest het State Park Bear Mountain heel mooi zijn… Onderweg kwamen we nog vele andere parken en parkjes tegen, maar dat was inderdaad niets vergeleken met de BerenBerg (jammer van het Octoberfest op het parkeerterrein) (jammer ook van die kudde mensen die op dat bierslempen waren afgekomen)(.. en dan die muziek, ook wel spijtig…). Maar ja, de honden waren het rijden ook meer dan zat, dus lekker de paden op!

Een mooie wandeling van 3,3 miles uit gezocht, en daar gingen we. We moesten Japanse vlaggetjes volgen. Na een half uurtje gingen de vlaggetjes opeens de berg op. De dames en de hondjes hadden daar geen zin in, dus de mannen zouden de berg wel even bedwingen.

Mooi zo’n brug van afstand, toch? (dit was na een kwartiertje klimmen)



Ver he, zo’n brug (na een uurtje)?



Meneer van Rijn bleek de reincarnatie van een berggeitje, meneer Odijk was het stijle klimmen meer dan zat, dus toen we boven geen japanse vlaggetje meer konden vinden, was een ding duidelijk: de zelfde weg terug was uitgesloten.
Nog wel genoten van het uitzicht, hoor…

En ook van de vogeltjes in het bos…

Uiteindelijk maar de weg genomen…



10 minuten voor het donker, na 3,5 uur dwalen waren we weer op begane grond. De dames en hondjes opgelucht (Mountain rescue toch niet nodig…)

Rondje Teetertown

Net weer eens een wandeling gemaakt door de ‘Teetertown Ravine Nature Preserve’: vanaf de hoek met East Hill Road, waar we wonen, een stukje omhoog op Sliker Road, rechtsaf op Mt Pleasure road en dan ben je er bijna (6 minuutjes rijden).

Jammer dat ik mijn fototoestel niet bij me had! Het is een kille, grijze, miezerige dag en de wind was stevig en koud. Ik liep helemaal alleen in het park. Misschien met wat zwarte beren, maar die heb ik niet gezien… Langs de pont, over het gras langs de kampeerplekken, door een stukje bos en over de velden weer terug. En (alweer): die kleuren!!! En dan ook nog op verschillende plekken in ‘groten getalen de goudgele guldenroede’ :) .

Het doet bijna pijn om de blaadjes te zien vallen. Gelukkig schijnt het voorjaar hier ook heel mooi te zijn!

x

m

Bonus: uitzicht vanaf de achterdeur

Herfstkleuren

Het begint te komen! Nog een weekje, misschien twee, en dan spettert het helemaal tegen ons netvlies.

Maar gisteren in Poconos was het al prachtig. De Poconos zijn een oud gebergte in Pennsylvania. Niet zo hoog, maar lekker om te wandelen en uit te waaien. Traditioneel is het een plek waar bewoners van Pennsylvania naar toe gaan en weinig buitenlandse toeristen. We hebben genoten in en bij het plaatsje Jim Thorpe (met collega en vriend Rutger, en trouwe viervoeter Topper). Kijk maar:

(klik op de kleine foto’s om te vergroten)

gr. N

« Vorige berichten · Volgende berichten »