In Califon lag ooit een spoorlijn, waarvan nu nog zo’n drie meter over is, met een oud stationnetje dat twee maal per maand twee uurtjes in volle oude glorie te bezichtigen is. Naast dat stationnetje begint de Columbia trail, die de route van de oude spoorlijn volgt.
Daar loop ik vaak ’s morgens met Boo. Je komt er af en toe een fietser tegen (buik, fietspak, helm) en wat wandelende/rennende dames. Halverwege steek ik door naar de River Road, die, inderdaad, langs de rivier loopt. Boo kan daarin heerlijk even afkoelen en drinken, om dan een kwartiertje verder de witleren achterbank van mijn huurauto te bevuilen. Hij stinkt dan lekker naar Raritan River!
Soms loop ik in het Voorhees State Park, een Ardennenachtig bos, met ook weer een heerlijk riviertje en herten over het pad. En net ontdekt: de Teetertown Ravine Nature Reserve: afwisselend weide, vennen en bos. Hier wordt op dit moment door groepen kinderen gekampeerd en tussen september en februari kun je er doordeweeks beter niet komen (tenzij je een oranje hesje draagt), want dan wordt er gejaagd (maar niet op oranje-fans, dus).
Arme Boo. De volgende fase van zijn ‘blijf in de tuin-training’ was loslopend met ons door de tuin. Hij hield de vlaggetjes heel erg goed in de gaten, want na de eerste ervaring met het ’schokje’ kijkt hij wel uit. Maar bovenaan, bij de studio waren de vlaggetjes niet zo duidelijk en blijkbaar hoort hij het waarschuwende piepje niet goed genoeg, dus dat ging mis: hij schoot van schrik een halve meter de lucht in! Ik hoop dat hij hierna uberhaupt nog in de tuin wil!
Het is sowieso al geen held: als we hem ’s avonds in het donker in de tuin uitlaten, durft hij eigenlijk geen poot te verzetten. Luistert waakzaam naar al die vreemde geluiden en wil zo gauw mogelijk weer naar binnen!
(Net de blauwe bak, in Nederland de zwarte, buiten gezet: krekels en vuurvliegjes!)
De avond van mijn verjaardag waren Rutger en Tineke hier (collega van Nard uit Lisse, wonen nu sinds twee weken in Randolph, 25 minuten verderop) met hun hond Topper. Dat wordt dus Boo’s nieuwe vriendin! Handig dat ze elkaar leuk vinden, want dan kun je nog eens uitwisselen! ‘t Was trouwens een heel leuke avond, gegeten bij Tony’s (obers zongen Happy Birthday, genant!) en daarna hier nog lekker doorgezakt.
Morgen hebben dag één van de tweedaagse Cross Cultural Training. Deze eerste dag doen we bij MSD samen met Rutger en Tineke (op ons verzoek gezamenlijk, kon eigenlijk helemaal niet, veel te efficient natuurlijk) en vrijdag komt de dame bij ons thuis. Programma ziet er weer erg boeiend uit :), jullie horen er nog van.
Voor Boo is het morgen wel een lange dag alleen… kan één van jullie niet even met hem skypen?
x
m
