inicio Contact! Sindicaci;ón

Zo…

weer even rust op de Vickery Estate. Vanmorgen Daan en Pieter naar de snelbus in Clinton gebracht voor twee dagen New York City. Ze gaan lekker door de stad struinen, naar een concert van Donovan Frankenreiter (als er nog kaartjes zijn, anders een musical), slapen in een jeugdhotel ofzo en morgenmiddag of avond weer terug. Een retourtje met de snelbus kost zo’n $28 en is meer dan vijf maanden geldig. Dus je hoeft écht niet meteen dezelfde dag terug…

Daan heeft gisteren een stuk geschreven en foto’s gemaakt voor Marnar over de afgelopen dagen, maar vergeten het te plaatsen, dus dat volgt nog.

Het is heel lekker hier met de jongens en Boo. D en P hebben een rugbybal gekocht voor in de tuin en zijn tussendoor bezig een oversteekplaats te maken achterin over het riviertje. Het blijven dammenbouwers!

Nard heeft het prima naar zijn zin bij Merck hier. Komt zonnig en ontspannen thuis. Maar vermoeiend is het wél, al dat nieuwe. Gisteren heeft hij drie job-interviews voor een secretaresse gedaan en er een aangenomen, die al met pensioen was gegaan bij Merck, maar eigenlijk nog wel wilde werken. Van mij mag-ie met haar op reis!

Boo is redelijk gewend, hoewel hij ons wel overal volgt en nog niet erg rustig gaat liggen slapen. Gisteren hebben we hem voor het eerst een uurtje alleen gelaten en dat ging prima. Door zijn jetlag was hij in diepe slaap toen we tegen achten weer terugkwamen.

Net even naar Califon geweest om een besteld boek op te halen bij het boekenvrouwtje, dat Laury blijkt te heten en merkbaar blij is met een nieuw gezicht en een praatje. Ze heeft me verteld waar de bibliotheek zit (niet slim voor een boekenvrouwtje).

Daarna naar het postkantoor voor postzegels en daar een half uurtje geklept met ‘postman’ Frank, een zware, bebaarde kerel, die van alles wist te vertellen over de omgeving, hoe de butcher heet (Donny) , het bloemenvrouwtje (Peg) en de man van de lumbershop (what ever that may be, iets waar je draadbegravers kunt huren in ieder geval).

Over draadbegravers gesproken: we hebben voor Boo een onzichtbaar systeem gekocht om hem binnen de tuin te houden. Iets met 500 meter draad , een hoop witte vlaggetjes (niet zo onzichtbaar), een zendertje, een ontvanger voor aan Boo’s halsband en een trainingsdvd.  De 500 meter draad moet je ingraven met zoiets als een snitchditcher of ditchsnitcher ofzo, die je dus kunt huren bij de lumbershop.

Misschien hebben de mannen vrijdagmiddag zin en tijd om het aan te leggen. Jullie horen er nog van!

Nu ga ik even wassen en stofzuigen (jaja!). Het hele huis ligt onder het gras, want gisteren is het maaimannetje geweest!

Word nog een huisvrouwtje hier. Koekjes bakken kan ik ook heel goed!

(Heeft Piet gisteren gedaan: je koopt een rol kant en klaar deeg bij de A&P, snijdt het in plakjes en de oven doet de rest. Fluitje van een dollarcent!)

En wil weten welk boek ik gehaald heb (niet lachen!):

The easy way to stop smoking, by Allen Carr

m

Irene schreef:

12 juli 2006 @ 18:07

Vrijdag na zessen hebben we wel even. We schuiven dan gelijk aan voor de BBQ!

X

marjaodijk schreef:

12 juli 2006 @ 18:07

Welkom, barbecue meenemen svp. En een extra ditchsnitcher (of snitchditcher, is ook goed).

Joepie, de tv past in het kastje!
x
m

Pieter en Daan Odijk schreef:

12 juli 2006 @ 20:07

Leuk zeg, zit je in de Apple store by Central Park wordt je al weer aan het snitch ditchen gezet. Lijkt me leuk, hoor!

De stad is warm en druk, maar weer indrukwekkend. Vanmorgen concertje van Donavon Frankenreiter gezien in de Billabong store, het concert vanavond was uitverkocht. We mogen zodirect kaartjes halen voor de opnames van The Late Night Show van David Letterman.

Nu even gauw Central Park in en toch nog even hier neuzen, mooi man…

P&D

marjaodijk schreef:

12 juli 2006 @ 20:07

Inderdaad Joost, ik dacht al: waaristienou?
Tot nu toe zijn de pakweg 800 sprinklers nog niet in een systeem te vatten.
Wel lachen, dat laveren door de tuin en dan toch nog onverwacht een straal in je nek.
Hoef je trouwens niet voor weg te blijven: is een welkome opfrisser na het Snitchditchen!
x
m

NicoH schreef:

13 juli 2006 @ 21:07

Heb je Allen Carr nu nog niet begrepen ? Zijn de vlaggetjes als waarschuwing voor mensen of voor Bo ? Onzichtbaar “schrikdraad” leek mij juist zo leuk maar dan zonder waarschuwingsvlaggetjes.

gr. Nico

marjaodijk schreef:

13 juli 2006 @ 22:07

Vlaggen lijken me bruikbaar voor beiden. En lastige logees, die de neiging hebben weg te lopen, krijgen een halsband met zendertje om!
En Allen Carr, zal ik het ooit helemaal snappen? Moet misschien maar net als jij gaan lopen, dan heb ik geen tijd om te roken! (na het breien: Jo met de banjo…)
x
m

joost en carla schreef:

14 juli 2006 @ 22:07

14 juli

We zijn weer on-line.
Kinkt allemaal als een klein dorp. Iedereen kent iedereen bij voornaam en kletst wat af. echt amerikaans , die lui doen of ze je al jaren kennen. Wel makkelijk contact maken.
Heeft Boo die dvd al bekeken en snapt ie het een beetje. Ik zou trouwens maar uitkijken met die vlaggetjes. Straks heeft ie een Pavlov-reactie bij vlaggetjes en dan kan je uitlaten hier wel vergeten bij het ek-voetbal ofzo.
Fijn weekend,

x
van ons

Pa en ma kaspers schreef:

14 juli 2006 @ 23:07

Steeds weer gezellig om alles te lezen.
Steek je wel de vlag uit als ik ooit probeer te komen?
En hoef ik dan niet om het schrikdraad weg te lopen?
Hier veel herrie van Dance Valley. De wind is deze kant uit.
Gelukkig mooi weer voor ze.
Goeie reis terug Pieter.
Ik heb Jasper ontmoet bij Wezorg. Grappig.
Heb je ondertussen onze post gehad?

Liefs.

Harke de Vries schreef:

15 augustus 2006 @ 23:08

Buurman en Buurvrouw van Minke en Marc

Hallo mensen. We komen net bij Minke en Marc vandaan waar we in jullie leegstaande huis een waanzinnig feest hebben gehad met live muziek en sloten met drank. Jullie zoons onthaalden ons daar hartelijk en de kruik werd in onbekrompen mate gehanteerd. Koning alcohol regeerde er met strakke hand, om van de cannabis nog maar te zwijgen. Wie de schade allemaal gaat betalen, dat is vraag twee. We waren natuurlijk bij M&M om ze te condoleren met de dood van vader Ton waar jullie ongetwijfeld van gehoord hebben. Wij waren toen in de states dus konden niet op de plechtigheid komen. Toen hoorden we van deze sijt en natuurlijk meteen kijken naar de fotoos nieuwsgierig als we waren naar jullie nieuwe biotoop. Dat ziet er mooi uit, hoewel ik niet geloof dat jullie in het Witte Huis wonen wat jullie melige zoon nog suggereert in zijn beeldverslag van zijn vakantsie in de Steets. Laat de Odijken maar schuiven zou je zeggen als je dat allemaal ziet. Gefeliciflapstaart met het bereikte resultaat op existentsieel gebied. Goeie baan, goed dak boven je hoofd, zoons die het goed doen en nog aardig zijn ook. Daar kan menigeen een puntsje aan zuigen. Maar men moet natuurlijk ook wel weten welk een arbeid daaraan ten grondslag ligt. Dat willen ze nog wel eens vergeten hoe hard jullie daarvoor gebeuld hebben voor dat succes, de mensen, “ze”. Onze vakantsie in de steets was ook mooi. Een beetje rondgereden met een camper en een huurauto. The works. Voorlopig hoeven jullie je geen zorgen te maken want de Steets, dat zal er voorlopig niet meer inzitten voor ons. Dus een bezoekje van ons bij jullie, dat zit er ook niet in haha. Want jullie zijn toch wel errege goeie vrienden van ons. Misschien wel de beste, dus de volgende keer komen we zeker langs met zijn vijven. We denken er dan over om ongeveer twee weken bij jullie te komen logeren, zodat jullie ons elke dag gedegen de omgeving kunnen laten zien, volgens de volkswijshied: “een gast en een vis blijven twee weken fris”. Tot dan. Nou, ik kom af en toe even kijken op jullie wepsijt, nieuwsgierig als wij zijn.
Groet, Harke & Co.

Geef commentaar

You must be logged in to post a comment.