Op de valreep tóch een ommezwaai gemaakt. Gekozen voor deze prachtige Amerikaanse versie van een Anton Pieck huisje met een wonderlijke tuin (nep-ruine, stroompje, bruggetjes en vijvertjes) waar geen eind aan lijkt te komen.

En dat alles op slechts tien minuten afstand van Nards werk. En met de snelbus ben je in een uur en een kwartier midden in Manhattan. Dus dat valt ook nog wel mee.

Contract voor, voorlopig, een jaar is getekend en dit wordt dan dus!

Een houten huisje uit 1830 (sindsdien wel gerenoveerd, hoor) met keuken, eetkamer, ontbijtkamertje, ‘living’, ‘porch’ (waranda), ‘deck’ (houten terras), héél lelijke beelden (ijzeren samensmeedsels) van de eigenaar, twee slaapkamers en een badkamer.

(Ollie: op Google earth te vinden op de linkerhoek met de Slickerroad. Zet het pinnetje zorgvuldig neer svp ;) ).

Ik ben nu sinds maandagmorgen weer thuis en het begint al aardig op “Nooit meer slapen” te lijken… (maar dan zonder de muggen!)

O ja, en voor de mensen die een alternatief zoeken voor onze logeerkamer: wat dachten jullie van kamperen op ons ‘landgoed’?

En nu? Misschien tóch slapen?

x

m