Luister veel naar muziek, en waardeer veel: Beach Boys, Yes, CSN&Y, en the Beatles natuurlijk, Coldplay, Eels, Saybia, CPR en the Counting Crows zijn wat meer van deze tijd. Jazz op z’n tijd (Miles Davis, Billy Holiday, Tom Waits, Chet Baker (nog steeds een van de mooiste versies van My funny Valentine (en ik kan het weten: heb 30+ versies!) gaat er ook wel in. Sommige singer/songwriters (met een fijn gitaartje) zijn ook wel te pruimen (Tom mcRae, John Mayer, Jack Johnson, Jason Mraz, …).

Maar wie mij kent weet dat ik fan ben van America (ja, die van het paard zonder naam). Gewoon al van toen ik een jongetje met een gitaar was… Zingen goed, en gitaren klinken altijd lekker.

Tja, toen ze dus in de buurt speelden (met Chicago in het na-programma) moest ik daar wel heen. Mar, Rutger, en Tineke wilden eventueel wel mee.

Het was geweldig om mijn helden een keer live te horen. Toegegeven, de nieuwere nummers (ja, die maken ze nog steeds!) waren wel wat erg zoetig (en dat kreeg ik natuurlijk wel te horen van de andere concertgangers). Maar he, het was America in America, dus gewoon geweldig! Tin Man, Daisy Jane, Muskrat Love, Sandman en het paard zonder naam waren top!

Chicago was een spektakel. Een klereherrie, vooral aan het slot. Een 8-mans band met 3 toeters, dus dat wil wel. De gitarist het ze blijkbaar ingeruild voor een jongere exemplaar, dus dat ging van dik hout. Kon niet alles waarderen, maar meeste wel, en ook zij hebben natuurlijk wel wat sterkere nummers. Ook veel afwisseling, dus het was eigenlijk wel prettig.

Wel laat, we sliepen na 1 uur, dus vandaag kleine oogjes, maar het was het waard (en gedroomd over het paard (hoe heette dat nou toch?))

Groetjes.

N