inicio Contact! Sindicaci;ón

Archief voor augustus 2006

Haircut

Ik stap in High Bridge een kapper binnen. En wil onmiddelijk er weer uit. Ik sta midden in een film uit de fifties. Het ziet eruit alsof er in vijftig jaar helemaal niets veranderd is aan het interieur. Twee duidelijk lokale dames begroeten me en ik vind het een beetje lullig om nu meteen te vluchten. Bovendien (zeg ik moedig tegen mezelf): waarom zouden kapsters alleen goed kunnen knippen in een modernere omgeving, of waarom zouden ze zelf vlot gekapt en gekleed moeten zijn?

De eigenaresse zit in een hoekje met haar been omhoog en in het gips: met haar pakweg 130 kilo van een trap gegleden, enkel en voet gebroken.

Melinda (nog zo’n dertig kilo zwaarder, achtendertig jaar, moeder van drie kinderen) gaat me kleuren en knippen. Na vijftien jaar Monique en Roy en Marlous van Pierrot houd ik mijn hart vast.

We babbelen ‘gezellig’ en ik kom te weten dat haar kinderen bijna drie maanden vakantie hebben, niet naar een zomerkamp gaan, want ze vertrouwt niemand; denkt dat iedereen een ‘childmolester’ is en bovendien is het duur. De kinderen raken nu zo langzamerhand wel wat verveeld (vind je het gek: weer naar de ‘pool’, weer die playground! Boring!) Melinda en haar man zijn aan het sparen voor Disneyworld in Florida over een jaar of twee. Het lijkt erop dat iedere Amerikaan dat tenminste één keer gezien moet hebben!

Tijdens het inwerken van de kleur probeer ik het New Jersey Driver Manuel te bestuderen, want morgenochtend moeten we theorie-examen doen, maar ik word erg afgeleid door de gesprekken in de ’salon’: dat de regels voor Hot Tubs en zwembaden in je tuin zo streng geworden zijn, sinds er een meisje tijdens een afstudeerfeestje met haar lange haren in het afzuigsysteem kwam vast te zitten en verdronk omdat de aan-uit schakelaar helemaal in de garage zat. Dat de afzuiging zo sterk is dat iemands ingewanden naar buiten werden gezogen. Wie wil er dan nog lezen over Parking Regulations of Speed control?

Gelukkig viel het knippen na deze horror verhalen alles mee en kwam ik vrolijk en ópgeknapt weer thuis bij mijn twee honden (vannacht en vandaag logeerde Topper bij ons).

Wens ons maar succes voor morgen!

x

m

Terug uit Washington

Vrijdagavond laat ben ik teruggekomen uit Washington DC. Een tweedaagse trip naar de politieke hoofdstad van de VS. ’s Ochtends om 6 uur vertrokken mam en ik van huis richting een treinstation in Trenton, wat hier zo’n 1.15 uur vandaan ligt. Ik was nog nauwelijks de hoek om toen de sirenes mij tot stoppen maanden. “Are you aware of the speedlimits, son?” Ik reed 58 miles per uur op een weg waar je 40 mocht, en dat had deze agent mooi gezien! Tja… Nadat hij mijn rijbewijs had bestudeerd, vroeg hij waar ik naar op weg was en hoe laat mijn trein ging. “It will take me too much time to figure out your papers, so I’ll let you off with a warning” Dank u wel, meneer agent!

De rit naar Washington duurde ongeveer 2,5 uur, maar doordat er veel te zien was vloog de rit voorbij. Ik kwam aan op Union Station, een erg indrukwekkend station met veel winkels en eettentjes. Toen ik het station uit liep, zag ik dat het zo goed als hermetisch afgesloten was door politie en brandweer. Ik heb uiteindelijk niet meegekregen wat er aan de hand was, maar het kan iets te maken hebben gehad met de ontdekte terroristische plannen in Londen. Niet dat ik me er echt mee bezig gehouden heb, want ik had een missie. Op weg naar de sights!

In Washington liggen de meeste bezichtigingen aan een lang grasveld genaamd The Mall. Aan het hoofdeind staat het Capitol, de eerste van de vele indrukwekkende gebouwen. De temperatuur was prima (25 graden), maar af en toe regende het een beetje. Niet slecht weer om door een stad te zwoegen, wel wat grauw voor de foto’s. Maar dat fixen we digitaal natuurlijk! ;-) Van het Capitol liep ik door naar the Botanic Gardens, The National Museum of Air en Space. Omdat het begon te spetteren, ben ik daar even ingedoken, maar na snel door wat exposities te zijn gelopen besloot ik dat dit wat te kinderlijk was. Snel lunchen bij een van Amerika’s bekendste hamburger tentjes (ja, ik had een uur later weer honger) en terug naar the Mall. Het weer was nog steeds so so, dus ik ben ook even the National Gallery of Art ingegaan. Daar hingen Nederlandse meesterwerken van Rembrandt, Jan Steen & Albert Cuyp. Ook wat andere niet-Nederlandse kunst geloof ik, maar dat doet er natuurlijk niet zo toe

Via de standbeelden tuin van the National gallery – waar de zon doorbrak en live jazz gespeeld werd – richting Smithonian Castle en het Washington Monument! Het Washington monument is groot, hoog en omringt door Amerikaanse vlaggen, erg “over the top”. Vervolgens heb ik the Mall afgesloten met Jefferson Memorial, Lincoln Memorial en het 2e wereld oorlog monument. Tijd voor het Witte Huis! Van al deze bezichtigingen kan ik zeggen dat het leuk is om ze een keer IRL gezien te hebben, maar dat is het ook wel. Het is allemaal protserig, groot en “gemaakt”. Typisch Amerikaans dus.

Omdat ik nog geen hotel geregeld had, besloot ik richting Hostel International te gaan. Dat bleek een groot oud pand ergens tussen China Town en White House in. Een overnachting voor $32, maar dan heb je wel wat! … een bed in een 10-persoons mannenkamer met douches die we met de hele verdieping mochten delen. Super dus! Snel mijn rugzak achtergelaten en door China Town gaan wandelen. Ik heb overigens zo’n beetje alles gelopen omdat je er dan echt in zit. Je krijgt veel meer mee doordat je ook echt de omgeving van plaatsen gezien hebt (in plaats van dat je op het metro station van de bezichtiging uitstapt).

’s Avonds werd er door het hostel een tour door Georgetown – een upscale yuppen wijk waar ook de beroemde universiteit staat – georganiseerd. Met z’n 30-en zijn we een uurtje door de wijk door gewandeld, maar het was donker, dus niet helemaal optimaal. Ook omdat je tussendoor met alles en iedereen praat en zo veel mensen leert kennen. Het tweede gedeelte van de tour was sowieso veel interessanter; de kroeg in! De eerste kroeg was een sportbar met een hoog testosteron gehalte (zou Landis misschien de nacht voor zijn noodlottige plasje in zo’n kroeg doorgebracht hebben?!), maar het bier was goedkoop. $2,20 voor een pint Yuengling (de plaatselijke draft die goed weg te werken is). Op aanraden van Mark – the tourguide - zijn we doorgegaan naar 3rd edition. Het leek een slecht bruincafé, totdat we ontdekten dat er ook een bovenverdieping met patio buiten was. Het is ’s avonds heerlijk buiten, dus daar was het lekker druk.

Midden in de nacht werd ik abrupt uit mijn slaap gerukt omdat de hele kamer trilde. Even dacht ik dat het een aardbeving was, maar het bleek dat een van mijn kamergenoten bizar hard kon snurken. Na 2 uur wakker te hebben gelegen, bedacht ik me dat ik een setje oordopjes in mijn rugzak had! Uiteindelijk heb ik toch zeker nog 4 uur slaap gehad voordat ik weer de stad in ging.

Eerst naar het Pentagon, de grootste tegenvaller. “What’s your purpose here son?” “Well, I just wanna take a look around” “Sorry son, we can’t just let anybody in, you got to have an appointment” Snel terug in de metro en naar Arlington Cemetary. Graf van JFK, the tomb of the unkown soldiers en veel andere dooie Amerikanen. De rest van de middag heb ik doorgebracht in Georgetown. Een geweldige wijk in Washington waar ik verliefd op ben geworden. Heel veel prachtige pandjes, leuke winkels – mijn rugzak was iets zwaarder op de terugweg - en geweldige straten! Jammer dat een gemiddeld pandje zo’n 2,8 miljoen dollar kost. Even sparen nog… Omdat ik toen wel kapot was van al het lopen ben ik naar het museum of the American Indian gegaan en heb ik daar een film gekeken. Via wat leuke woonwijken terug naar Union Station voor de terugreis naar Trenton, New Jersey.

Al met al een geweldige trip, met heel veel indrukken (en bijbehorende foto’s). Washington DC moet je een keer gezien hebben. Het is uber Amerikaans, maar heeft zeker zijn charmes (Georgetown! )! En zo lang je voeten je kunnen dragen is lopen is verreweg het beste vervoersmiddel. Zo direct gaan we met z’n 3-en en Boo een bootje huren en varen op Lake Hopatcong. De vakantie is geweldig tot nu toe!

Vakantie bij Pap en Mam, Dag 3

Goedemorgen vanuit het mooie Califon, New Jersey!

Log 1 foto

Het is nu 8.30 uur en ik heb net mijn cereals naar binnen gewerkt. Dag 2 van de mijn vakantie hier in de states is begonnen. De vlucht was goed. Het is een enorm groot verschil om business class te vliegen. Luxe eten en de stoelen zijn ruim en kunnen helemaal plat. Zitten gaat niet irriteren. Best overdreven, maar wel heerlijk om een keertje te kunnen ervaren. Na 8 uur vliegen kwam ik op “familiar ground”, de skyline van NY was in zicht (foto midden onderin)!

Het huis van mijn ouders is geweldig. Echt een droomhuisje (midden in de foto)! De tuin is super groot, met riviertje, meerdere zitplaatsjes en een heerlijk gebied voor Boo (middelste foto boven). Linksboven is de tvhoek in de huiskamer, rechtsonder de keuken met mega koelkast (+ ijsblokjes machine). Het is niet super groot, maar echt leuk en ruim zat. Ik slaap in de logeerkamer waarin twee 2-persoonbedden staan. Bij het huis van mijn ouders is er geen ontvangst voor de mobiele telefoon, want het ligt in the middle of nowhere. Je komt compleet tot rust. Lekker hoor.

De eerste dag zijn we maar gelijk door de buurt gaan rijden en naar de mall gegaan. Mega groot winkelcentrum met te veel goede winkels en heel Amerikaans. De buurt ziet er uit zoals je in de foto’s linksonder en rechtsboven kunt zien. Alhoewel dit rijtjeshuizen zijn en die zitten alleen in het centrum van dorpjes. Over het algemeen zijn het grote vrijstaande huizen, maar de stijl is hetzelfde. Nieuwbouw-wijken zien er uit als bijvoorbeeld een serie als Desperate Housewives. Allemaal best “gemaakt” en “onnatuurlijk”, maar ik vind het wel prachtig om te zien. Eergisteravond hebben we nog deers en veel andere beesten in de tuin gezien. Er zijn hier vossen, konijnen, etc. Er schijnen soms zelfs verdwaalde beren rond te lopen in het voorjaar. Die hoef ik niet zo een twee drie tegen het lijf te lopen geloof ik

Gisterochtend zijn we Boo gaan uitlaten in Voorhees State Park (foto in het midden rechts). Daarna zijn we naar Clinton gegaan. Een schattig dorpje waar in het museum het “oude” leven ten tijde van de burgeroorlog werd gespeeld door de inwoners. Wel humor. Toen naar een outlet store en op zoek naar een sportwinkel om 2 honkbal handschoenen en een baseball te scoren. En verder de grootste steaks ever gekocht en voor het avondeten soldaat gemaakt. Ook belangrijk als je in Amerika bent natuurlijk!

Vandaag ga ik mijn trip naar Washington regelen. Ik wil donderdag en vrijdag daar doorbrengen. Het is ongeveer 2,5 uur met de trein vanaf hier. Moet nog een goed hostel vinden. Iemand tips? Verder staan Boston (4uur treinen), Phillidelphia (1,5 uur autorit) en Niagara falls (7 uur autorit) deze weken op het programma. Misschien nog NY (1.15 uur met de bus)? Kortom, veel te doen, veel te weinig tijd.. Gotta run!

Ze zijn er!

Hè, heerlijk, huis en hart weer gevuld. Nard en Jasper zjn gister tussen de middag aangekomen. Boo en ik weer helemaal gelukkig!

Het was wel te doen, de afgelopen dagen (op één moeilijk nachtje na), maar echt leuk is het niet, zo in je ééntje in een nog vrij onbekende omgeving: geen vrienden, buren, familie, collega’s…

Hoewel geen vrienden? Donderdagavond heb ik gegeten bij Martha en Langdon. Martha heb ik ontmoet bij het sporten en dat was eigenlijk meteen heel leuk. Ze wonen aan de ander kant van het dorp, nog veel meer afgelegen in het bos dan wij. Boo was mee(vanwege het onweer, geen probleem, ze hebben ook een hond) en die poepte van de zenuwen op het huiskamerkleed (jottum, voel je je toch écht wel even lullig, hoewel: híj deed het, niet ik!). Daar was ook één van hun beste vrienden, Gary, die op zijn zestiende met zijn ouders vanuit Hengelo naar de US emigreerde. Dat was grappig, het was in 1957, toen was ik één jaar en zijn herinneringen aan dat Nederland van toen waren echt ‘vijftiger jaren’.

Onze 'Hollandse hoek'

Martha en Langdon zijn even oud als wij, échte democraten. (Martha: “Zat werk voor je hier, als psychotherapeut, minstens de helft van de Amerikanen heeft op Bush gestemd… )

Leuke gesprekken en een hoop pret. Jammer dan toch dat het je eigen taal niet is en je tóch in dit soort situaties merkt dat je woorden mist (actief,passief is het allemaal geen probleem). Maar na een paar wijntjes gaat het een stuk beter!

Langzamerhand worden de heren wakker. Jasper ligt in bed te skypen met het thuisfront (Vincent) en Nard staat onder de douche (eerst een kusje, mmm).

De hitte is gelukkig voorbij. Gisteren een prachtige heldere zomerdag, met een lage luchtvochtigheid en een heerlijk briesje. We hebben zelfs buiten koffie gedronken, met worteltjestaart :).  Vandaag start ook prettig koel, met wat bewolking en drie vroege herten in de tuin.

x

m

“Het was er zo warrum” (Bert Vischer)

Zo, dat was mijn eerste nachtje ‘alleen op de wereld’ (Hector Mallot). Nard is een paar dagen naar Nederland om zijn baan over te dragen. Ik zag er erg tegen op,maar het viel mee.

Ben natuurlijk helemaal niet gewend aan zo’n alleenstaand huis, met buren buiten gezichts- en gehoorsafstand en het is hier verdomd donker! Ik heb maar wat lichten aangelaten in huis en eigenlijk was vannacht het grootste probleem de warmte. Wéér een hittegolf en ik begreep dat de burgemeester van New York daar de ‘noodtoestand’ heeft afgekondigd. Overdag loopt het zo richting 40 graden C. en dan wil je écht niet in de stad zijn!

Afgelopen weekend was de missie: een lekkere, betaalbare, 4wheeldrive vinden en das gelukt. We hebben nu een zwarte Honda XR-V en de Vera-bak kan weer naar zijn baasje terug. (Daar hoef ik niet voor thuis te blijven, ’stop de sleutels maar in het dashboardkastje’!!!)

Ik heb net (8 uur) langs de rivier gelopen met Boo (oef!puf!) en na dit stukje en een kop koffie - met uitzicht op de (prachtige) tuinman op zijn motormaaier, die James heet en volgend jaar gaat studeren voor piloot - ga ik zo maar weer eens even sporten (het één heeft niets met het ander te maken!).

Zondag zijn we op het New Jersey Balloonfestival geweest. Rondhangen op het festivalterrein was een ervaring op zich (erg groot, erg Amerikaans, erg ‘niksig’, erg veel eten), maar als eenmaal de ballonnen worden opgeblazen en dan met z’n allen de lucht in gaan, voel je je als een kind van drie zo opgetogen. Echt geweldig!

Balloons

 

« Vorige berichten